НА ДЕНЕШЕН ДЕН ПРЕД 83 ГОДИНИ РОДЕН РИСТО ШИШКОВ, ВЕЛИКАНОТ НА МАКЕДОНСКОТО ГЛУМИШТЕ
Ристо Шишков е роден на 23 март 1940 година во селото Мрсна, Серско, Егејска Македонија, во ситуирано трговско семејство. Татко му Васил и најстариот вујко лежеле 4 години затвор на Крит. Во 1942 година Ристо ја доживува трагичната судбина на децата-бегалци. Преку Бугарија во 1945 година неговото семејство доаѓа во Струмица, каде тој се школува.
Имал првична намера да студира атомска физика, но наеднаш се премислува, па во 1962 година дипломира на Театарската академија во Белград, на отсекот за глума. По двегодишната работа во Југословенскиот драмски театар во Белград, Шишков доаѓа во Скопје и од 1 октомври 1964 година станува член на Драмата на Македонскиот народен театар.
Играл во 54 театарски претстави, снимил 11 филма (во дванаесеттиот, „Води“, неговата ролја е преснимена), пет телевизиски драми и три телевизиски серии, повеќе радиодрами. Добитник на една театарска награда на МТФ „Војдан Чернодрински“ во Прилеп (1977 година) за улогата во претставата „Крчма под зеленото дрво“.
Во 1979 е обвинет во навреда на српски и хрватски артисти, исто како и на Тито. Обвинет како националист, сепаратист и хегемонист на 15 јануари 1980 заминува во затвор. По излегувањето од затворот Идризово, по кратко боледување умира на 17 јули 1986 година во Скопје.
Во негова чест, од 1992 година во Струмица се одржува Фестивалот на камерен театар „Ристо Шишков“
Играл во 54 театарски претстави, снимил 11 филма (во дванаесеттиот, „Води”, неговата
ролја е преснимена), пет телевизиски драми и три телевизиски серии, повеќе
радиодрами.
Филмовите во кои тој глумел се: „До победата и по неа”, „Каде по дождот”, „Македонска
крвава свадба”, „Планината на гневот”, „Републиката во пламен”, „Црно семке”,
„Истрел”, „Јад”, „Најдолгиот пат”, „Црвениот коњ”, „Нели ти реков”.
Безмалку половина од сите ролји што ги одиграл се главни, околу четвртина се насловни:
Иванов, Дон Цезар, Мезгрејв, Хелдерлин, Леоне Глембај, Питу Гули, Гоце Делчев…
Добитник е на две филмски награди – и двете на Фестивалот на актерски остварувања во
Ниш, за филмовите „Планината на гневот” (1967 година) и „Најдолгиот пат” (1976
година) и на само една театарска награда на МТФ „Војдан Чернодрински” во Прилеп
(1977 година) за улогата во претставата „Крчма под зеленото дрво”.
Него го познаваат како маркантна физичка појава со нагласена присутност не само на
театарската сцена, туку и во секојдневниот јавен живот, со „општомедъяумска слава”,
екстровертна личност со „бујна” природа.
Шишков се игра како еден од ликовите во драмата „Вечната куќа“ на Јордан Плевнеш во режија на Дејан Пројковски. Во првата сезона, улогата ја толкува син му Васил.
Ристо Шишков во текот на неговата кариера бил добитник на специјалната награда за улогата во „Планината на гневот“ (1967 ФФАО, Ниш) и повелбата за машка улога во „Најдолгиот пат“ (1976 ФФАО, Ниш).
